مقاله ارسالی: ویتامینها و زیبایی پوست
پرشین طب – مقالات | به گزارش پرشین طب، مقاله ای که در ادامه؛ توجه شما عزیزان را به آن جلب می نماییم، ارسالی یکی از کاربران سایت با نام “سرکار خانــم فـاطمـه باستــانی” می باشد. در این مقاله به ارتباط انواع و اقسام ویتامین ها با زیبایی پوست پرداخته شده است. اگر هر یک از شما کاربران، به دنبال اطلاعات کافی در این خصوص هستید، مقاله زیر را تا انتها دنبال کنید. تیم پرشین طب ضمن تشـکر از خانم باستانی برای ایشان آرزوی موفقیت روز افزون دارد/.
زندگی سالم وضوح وضعیت کلی سلامتی فرد را بهبود میبخشد. این امر پوست را نیز شامل میشود که ارگان منحصر به فردی در بدن انسان است. اصطلاح زندگی سالم شامل فعالیت جسمانی، ساعات خواب منظم، رژیم غذایی سالم و متعادل، وضعیت روانی و عاطفی سالم است.
فعالیت جسمانی سلامت را ارتقاء میبخشد. در حین فعالیت جسمانی جریان خون در پوست افزایش مییابد که رنگ قرمز گلی ایجاد میکند. در دراز مدت این امر ظاهر پوست را بهبود میبخشد.
یک شب بیخوابی نیز باعث قرمزی چشمها و ایجاد حلقههای تیره اطراف آن میشود. این امر در دراز مدت سبب اسیب تجمعی به ظاهر پوست میشود.
کمبودهای تغذیهای با بیماریهای پوستی ارتباط تنگاتنگ دارند، و ممکن است خود را به شکل ضایعات پوستی مختلف نشان دهند که عبارتند از: فقدان سایر ویتامینها، پروتئینها، اسیدهای چرب و عناصری که مقدار آنها در بدن ناچیز است مثل آهن و روی. هر چند بیماری فقط در صورت فقدان خیلی شدید ظاهر میشود، منطقی است که کمبود جزئی و پایدار ممکن است منجر به تخریب تجمعی شود و باید از آن اجتناب کرد.
ویتامینها مواد آلی هستند که وجود آنها برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است. این مواد به طور مستقیم در تشکیل ساختمان بافتهای بدن حضور ندارند و همچنین منبع تولید انرژی در بدن محسوب نمیشوند، اما برای فعالیت آنزیمی و واکنشهای بیوشیمی درون بدن به آنها نیاز داریم. هر روزه نقش ویتامینها در درمان و جلوگیری از بیماریهای پوستی بیشتر شناخته میشود. بهترین زمان برای مصرف ویتامینها صبح میباشد.
از ویژگیهای مهم ویتامینها نقش آنتی اکسیدانی آنها و افزایش مقاومت بدن در برابر بیماریها از شمار ضایعات سرطانی و پیش سرطانی پوست میباشد.
چکیده:
پوست انسان بافتی زنده است و برای تداوم حیات نیاز به مصرف مواد غذایی و همچنین اکسیژن دارد. مواد غذایی شامل ویتامینها، پروتئینها، قندها، اسیدهای چرب و عناصر دیگر است. ویتامینها نقش عمدهای در زیبایی پوست دارند. ویتامین C برای تولید کلاژن حیاتی است و کمبود آن باعث بیماری اسکوری میشود. ویتامین A در درمان آکنه و پیشگیری از پیری پوست استفاده میشود.
کمبود ویتامین B3 باعث بیماری پلاگر میشود. ویتامین B12 مانع از تیره شدن پوست میشود. فقدان ویتامین H باعث عفونتهای زیرجلدی پوست میشود. فقر ویتامین F باعث پیدایش بیماری مثل اگزما، سبوژ، جوش، کورک، پسوریازیس و غیره میشود. استفاده از سبزیهای تازه، غلات، گوشت، جگر، ماهی و … در برنامه های غذایی باعث تأمین نیاز بدن به این ویتامینها میشود و از شبکهها، ماهیچهها، استخوانها، عصب، رگهای خونی و هر چیز دیگر در داخل بدن محافظت می کند.
مقدمه:
پوست نقش بسیار مهمی در زیبایی هر فرد ایجاد میکند و به همین دلیل نام پوست و زیبایی اغلب در کنار هم برده میشوند. پوست بزرگترین اندام و اولین لایه دفاعی بدن میباشد و دارای ۳ بخش است که هر یک دارای اجزاء خاص و نقش خاص خود میباشند.
اپیدرم خارجیترین لایه پوست میباشد. لایه میانی درم و لایه داخلی هیپودرم میباشد.
هر شخص ممکن است نوع خاصی از پوست را دارا باشد. پوست خشـک، پوست چرب، پوست مختلط، پوست حساس، پوست معمولی. هر یک از انواع پوست در صورت داشت امراض درمانهای خاص خود را دارند.
عوامل زیادی در زیبایی، شادابی و جوانتر ماندن پوست موثر است. مثل نور آفتاب، آلودگی هوا، سیگار، رژیمهای غذایی نامناسب، فعالیتهای جسمانی، خواب منظم و کمبود مواد غذایی به خصوص آنتی اکسیدانهایی مانند ویتامین C و E.
در یک رژیم غذایی متعادل باید ۱۰ تا ۱۵ درصد انرژی از پروتئینها، ۵۰ تا ۶۰ درصد از مواد قندی و ۲۵ تا ۳۵ درصد از چربیها تأمین شود. البته این میزان ممکن است در شرایط ویژهای تغییر نماید.
ویتامین A: از ویتامین A و مشتقات آن به صورت خوراکی و یا موضعی در درمان آکنه، بسیاری از ضایعات پوستی و پیشگیری و درمان پیری پوست و … استفاده می شود. این ویتامین در کبد ذخیره میشود و با افزایش سن ذخیره آن هم افزایش مییابد و با افزایش میتوز سلولی موجب تسریع ساخت لایههای جدید اپیدرم و لایه برداری پوست میشود. این ویتامین با ترکیب سنتز کلاژن نقشی مؤثر در کاهش چین و چروک پوست دارد و پوست را سالم و سفت نگه میدارد. منابع غذایی آن شامل جگر، تخممرغ، لبنیات، روغن ماهی و بعضی از مواد غذایی حاوی بتاکاروتن که در سبزیهای تازه، هویج و میوهها به فراوانی وجود دارد که در بدن به ویتامین A تبدیل میشوند.
ویتامین C: وجود ویتامین C برای تولید کلاژن بسیار حیاتی است. کلاژن ماده ضروری پیوند بافت و نگهدارندهی پوست است که بدون آن بدن فرو میپاشد. چون این پروتئین باعث نگهداری اسکلت بدن ما، چسباندن ماهیچهها به استخوانها و نگهداری پوست و انهنای بدن در جای خودشان میباشد. ویتامین C، همچنین در مداوای التهاب، نقش شگفتانگیزی دارد.
ویتامین C از تولید مادهای شیمیایی به نام آراشید و نیک اسید، که باعث التهاب پوست میشود جلوگیری میکند و باعث تعویض تأثیر آراشید و نیک اسید میشود و آن را به مادهای بیضرر تبدیل مینماید. آسیبهای آراشید و نیک اسید فقط به بافت ریه خلاصه نمیشود. این ماده در ایجاد بیماری پسوریازیس و میکرواسکارها، که خود عوامل به وجود آورنده چین و چروک هستند، نقش مهمی دارد.
کمبود شدید ویتامین C سبب اسکوروی میشود. این بیماری با علائمی نظیر خونریزی زیر پوست، تورم و خونریزی لثهها که در نهایت منجر به ریزش دندانها میشود و نیز اختلال در توانایی ترمیم زخمها تظاهر میکند.
اکثر مواد غذایی خصوصاً میوهها و سبزیجات تازه دارای ویتامین C هستند. از جمله انگور، نارنج، گریپفروت، پرتقال، لیموترش، توتفرنگی، اسفناج، کلم، سیبزمینی، جعفری، شلغم، رازیانه فلفل، کلم بروکسل، کرفس و …
ویتامین D: به جذب کلسیم و فسفر کمک میکند. این ویتامین در پوست از تبدیل پیشسازهای خود بر اثر اشعه فرابنفش آفتاب ساخته و ذخیره میگردد که از ویژگیهای منحصر به فرد پوست است. برای دفع چین و چروکهای پوست و سفید شدن مو، جوشهای صورت و خشکی پوست ویتامین D توصیه میشود. این ویتامین در ماهی، کره، تخممرغ و جگر وجود دارد. شیر نیز از موادی است که حاوی ویتامین D میباشد و ضد ترک است.
ویتامین B1: از ویتامینهای ضروری و حیاتی میباشد. برای بهبود ماهیچه، پوست و مو مفید است. این ویتامین در فرایند رشد و همچنین عملکرد دستگاه عصبی عملکرد زیادی دارد و کمبود ان منجر به بیماری بریبری می شود.
به فراوانی در قارچ، غلات، جگر، گوشت، قشر رویی دانه برنج، برگهای سبز، مخمر آبجو، تخممرغ، شیر، ریشه و غدههای زیرزمینی،۵ شیر گاو نجوشیده، اسفناج و هویج موجود است.
ویتامین B2: باعث پایین آمدن میزان اسیدهای چرب میشود. ضد چربی مو و برای نرمی رگهای خونی، ضد سلولیت و ضد آکنه است. در رشد و نمو بدن خردسالان و جوانان مفید است و در متابولیسم قندها مؤثر است. اثرات مفید دیگر در پوست بدن و مخاطها دارد. کمبود ویتامین B2 باعث تیره رنگ شدن پوسن بدن و شکنندگی ناخنها و موهای سر میشود.
از این ویتامین برای درمان بعضی از بیماریهای پوستی مانند سبوره استفاده میشود. سبوره به ازدیاد فعالیت غدد چربی در پوست سر و صورت است که بر حسب نوع ترشح، باعث پیدایش بعضی از بیماریهای پوستی، جوش غرور جوانی، ریزش مو، اگزما و غیره میشود. منابع مهم این ویتامین در خمیر ترش (مایه خمیر) مخمر آبجو، شیر خشک، گردو، عسل، اسفناج، سفیده تخممرغ، خربزه، دل و قلوه و جگر میباشد. نیاز روزانه بدن به این ویتامین ۳ میلیگرم میباشد.
ویتامین B6: نقش مهمی در متابولیسم مواد پروتئیک، سنتز اسیدهای چرب از پروتئینها، ساختن گلبول قرمز و تغذیه سلولهای پوست، از بین بردن خشکی مو و چاق کننده است. کمبود این ویتامین در کودکان باعث علائمی مثل تشنج، کمخونی و درد دست و پا میشود و همچنین باعث ضایعات پوستی و درماتیت میشود.
از این ویتامین برای درمان فعالیت غدد چربی در پوست سر و صورت که باعث بروز جوش و دانههای غرور جوانی و ریزش مو میشود، استفاده میشود. این ویتامین در مخمر آبجو، دانه گندم و برنج، ذرت، جو، جو دو سر، جوانه گندم، آرد گندم، کلم، سیبزمینی، نخود سبز، لوبیای سبز، اسفناج، پرتقال، گلابی، موز، جگر گوسفند و گوساله، ماهیچه گوشت مرغ، ماهی، قارچ، زرده تخممرغ، شیر مادر و شیر گاو وجود دارد.
میزان نیاز روزانه به این ویتامین ۲ میلیگرم است. افرادی که تخت درمان با بعضی از داروها (مثل داروهای ضد سل) هستند، باید میزان بیشتری از این ویتامین را دریافت کنند.
ویتامین B3: کمبود این ویتامین باعث ایجاد بیماری پلاگر میشود. بیشتر در افرادی که دچار سوء تغذیه شدید هستند و یا در نوشیدن مشروبات الکلی زیادهروی می کنند و یا دچار اختلالات روانیاند، دیده میشود. سه علامت مهم تشخیص این بیماری عبارتند از: درماتیت، اسهال و زوال عقل. علائم پوستی به صورت لکههای قرمز و پوستهدار و علائمی شبیه آفتابسوختگی است. این بیماری از شمار امراض پوستی است که شناخت آن بسیار مهم است و خیلی سریع در عرض یک یا دو روز با درمان مناسب، بهبود مییابد. منابع مهم این ویتامین در تن ماهی، جگر و مرغ و برنج قهوهای میباشد.
ویتامین B12: علائم پوستی مهم در کمبود این ویتامین، تیره شدن پوست است که به ویژه در شیارهای کف دست و انگشتان و برآمدگیهای پشت مفاصل دست مشاهده میشود. همچنین شیارهای تیره رنگ ممکن است بر روی ناخنها ظاهر شود. ویژگی مهم دیگر زبان پر رنگ و قرمز است.
این ویتامین از ترکیبات کبالت داری است که توسط میکروبهای رودهای ساخته میشود. ولی از ان راه قابل جذب نیست. کبد میتواند میزان ویتامین B12 مورد نیاز را به مدت طولانی ذخیره کند. به همین سبب کمبود تغذیهای آن کم مشاهده میشود و کمبود ان بیشتر در افرادی دیده میشود که مادهای به نام فاکتور داخلی را در دستگاه گوارش خود ندارند و در نتیجه دچار کمخونی میشوند.
این ویتامین در جوانه گندم، مخمر مالت، برنج، ماهی، تخممرغ، شیر و جگر یافت میشود.
ویتامین H یا بیوتین: ضد عفونت جلدی پوست است و فقدان باعث ایجاد ناراحتیهای پوستی، خشکی پوست و خستگی میشود. این ویتامین به مقدار کم در بافتهای حیوانی و گیاهی مانند جگر، کلیه، لوزالمعده، شیر، تخممرغ، مخمرها، بادام زمینی، قارچ، نخود، هویج، گوجهفرنگی و اسفناج وجود دارد.
ویتامین P: به سلامت و مقاومت عروق مویرگی کمک میکند. کمبود ان ممکن است سبب خونریزیهای زیر جلدی گردد. این ویتامین در مرکبات و برگهای سبز یافت میشود.
ویتامین E: ویتامینهای گروه E جهت سلامتی دستگاه تناسلی لازم است. فقر ویتامین E سبب اختلالات سیستم تناسلی، نازایی، سقطهای مکرر، اختلالات بینایی و ریزش مو میگردد. ویتامین E با نفوذ در لایههای سطحی پوست و اثر بر متابولیسم سلولی، عمل رادیکالهای آزاد را در اکسیداسیون سلولها خنثی کرده و مانع از تشکیل چین و چروک و پیری زودرس میشود. منابع این ویتامین در روغن جوانه گندم، زرده تخممرغ، شیر و برخی از سبزیجات است. هرگز ویتامین E و آهن را با هم مصرف نکنید زیرا نمک آهن، ویتامین E را از بین میبرد.
ویتامین F: در تأمین تعادل مواد چرب در رژیم غذایی نقش عمدهای به عهده دارد. فقر ویتامین F باعث پیدایش بیماریهای پوستی مختلف مثل اگزما، سبوره، جوش، کورک، پسوریازیس و غیره میگردد.
ویتامین F در تأمین سلامت بدن و شادابی آن مؤثر است و از آن ویتامین و از روغنهای محتوی اسیدهای چرب اشباع نشده مذکور، در تهیه کرمهای حفاظتی پوست و تأمین سلامت و زیبایی آن استفاده میشود. این ویتامین در روغنهای گیاهی و حیوانی یافت میشود.
ویتامین K: در این گروه موادی با اثر ضد خونریزی وجود دارند و کمبود آنها باعث خونریزی در قسمتهای مختلف بدن میشود که پوست نیز میتواند یکی از این محلها باشد. در چنین وضعیتی با کوچکترین ضربهای در زیر پوست خونمردگی ایجاد میشود.
ویتامین K1 و K2: جزء این گروهاند. ویتامین K1 نوع طبیعی ویتامین K است. فقدان آن در بدن باعث کم شدن پروترومبین در پلاسمای خون و کم شدن زمان انعقاد آن میشود. نیاز روزانه بدن حدوداً ۲ میکروگرم بر حسب هر کیلو وزن بدن میباشد که از طریق مصرف غذاهای حاوی گیاهان سبز، کلم، اسفناج، یونجه، و همچنین زرده تخممرغ و سنتز آنها در روده تأمین میشود.
ویتامین K2 دارای اثر ضد خونریزی ولی ضعیفتر از ویتامین K1 است و به طور طبیعی توسط باکتریهای رودهای ساخته میشود.
نتیجه گیری:
مراجعه به پزشک برای درمان امراض پوستی در بیشتر موارد خستهکننده و طولانی میباشد و پرداخت مبالغی هنگفت برای تهیه داروها را به دنبال دارد و نیز استفاده از ماسکهای مختلف برای رفع مشکلات پوستی اغلب با نتیجه دلخواه همراه نیست و باعث ناامیدی میشود. بنابراین پیشگیری از به وجود آمدن امراض پوستی با تغذیه مناسب امری ضروری است. بهتر است سعی کنیم با استفاده از رژیم غذایی مناسب که میزان نیاز بدن به مواد مغذی را فراهم میکند و از سلامتی جسمی و روحی و همچنین سلامت پوست برخوردار باشیم.
منابع:
– کتاب راهنمای آرایش و مراقبت از پوست (علم زیبایی). مؤلفان: دکتر آوی شای، دکتر هوارد هایباخ، دکتر رابرت باران. مترجمان: دکتر ماندانا عطارزاده، دکتر بهرنگ عجم حسنی. انتشارات ققنوس، چاپ دوم.
– کتاب درمان چین و چروک. دکتر نیکلاس پرکیون. ترجمه دکتر قاسم اصلانی. ویراستار: گلی نژادی. انتشارات: نشر ثالث، چاپ دوم.
– کتاب فنون آرایش و زیبایی ۱٫ تألیف و ترجمه: فاطمه باستانی. انتشارات: نقشآفرینان بابکان. چاپ اول.
– کتاب پوست و مو. جلد اول: مراقبت از پوست. مؤلف: دکتر محمود شیرعلی (قمشهای). انتشارات: موثقی. چاپ دوم.
– کتاب سلامت و زیبایی پوست و مو. تألیف: شهناز چوپانکاره. انتشارات: کیهان اندیشه. چاپ اول.
– کتاب راز زیبایی و جوانی پوست با ورزش-های صورت. تألیف: نسرین تک زارع و دکتر علیرضا تک زارع. انتشارات پیک ایران. چاپ چهارم