پروتز گونه خوب یا بد؟! نظر شما درباره آن چیست؟

پرشین طب – سلامت جسمی | به گزارش پرشین طب؛ یکی از مواردی که بیش از پیش در جوانان و یا حتی افراد مسن باب شده است، استفاده از پروتز گونه است. همه ما زیبایی را دوست داریم اما آیا واقعا به این عمل باید تن داد؟! شما تا چه حد برای زیبایی خود پیش می روید؟ آیا علت های دیگری نیز برای اینجام عمل پروتز وجود دارد؟ این ها سوالاتی اس که ما در این بخش سعی می کنیم به ان پاسخ دهیم.

چه انتخاب هایی برای بهبود مشکل در این ناحیه وجود دارد

یکی از انتخاب های موجود در این رابطه مربوط به استفاده از مواد قابل تزریق است. به این ترتیب می توان از تزریق های موقت یا با دوام مناسب برای این ناحیه از بدن استفاده کرد. هر دوی این انتخاب ها در بلند مدت گران تر از حالتی هستند که برای رفع مشکل از ایمپلنت های دائمی استفاده شود.

در برخی افراد انتقال و پیوند چربی می تواند یک انتخاب مناسب برای حل این مشکل باشد. به هر حال معمولاً انتقال چربی دارای دوام و ماندگاری به نسبت کم است و تا ۸۰% تزریق انجام شده با گذشت زمان تجزیه شده و از بین می رود و به همین خاطر این روش از قابلیت اتکای کمتری نسبت به سایر روش های موجود برخوردار است.

انواع ایمپلنت

امروزه انواع مختلف ایمپلنت ها وجود دارد که به شکل های مختلف برای بزرگ کردن ارتفاع گونه ها، پر کردن گود رفتگی زیر استخوان گونه یا به صورت ترکیبی برای انجام هر دو حالت درمانی فوق مورد استفاده قرار می گیرد. رایج ترین نوع ایمپلنت های امروزی از سیلیکون ساخته می شوند. ایمپلنت های ساخته شده از سیلیکون برای سی سال مورد استفاده بوده است و هدف آنها ایجاد ایمپلنت های دائمی می باشد. همچنین ایمپلنت های سیلیکون دارای قابلیت پذیرش بسیار مناسب هستند و توسط بدن پس زده نمی شوند، اما برای اجتناب از عفونت آنها نیاز به مراقبت های خاص وجود دارد.

بهترین ماده برای ایمپلنت های صورت سیلیکون است. از این ماده برای سال های طولانی در بدن و نیز در بسیاری از روش های درمانی و ابزارهای جراحی استفاده می شود. هنگامی که سیلیکون روی استخوان قرار می گیرد، بیمار آن را شبیه استخوان خود حس می کند. مزیت اصلی این ماده در اینست که با توجه به نرم بودن آن، سیلیکون می تواند با آناتومی بدن خود را تطبیق دهد و هیچگاه لبه تیز پیدا نمی کند.

شاید بزرگترین مزیت این ماده در این موضوع باشد که اگر ایمپلنت سیلیکون نیاز به برداشتن یا جایگزینی داشته باشد، امکان انجام عمل برداشتن پروتز گونه به سادگی وجود دارد. برخی از ایمپلنت ها از پلی اتیلن متخلخل ساخته می شوند و بطور بالقوه می توانند مشکلات زیادی در زمان نیاز به برداشتن یا جایگزینی آنها در صورت نیاز ایجاد کنند. این ایمپلنت ها امکان رشد بافت نرم را فراهم می کنند و در زمان برداشتن باعث خارج شدن بافت و یا خالی شدن بافت نرم می شوند. در زمان خارج کردن ایمپلنت نباید بافت و عضلات متصل به آن خارج شوند و برخی جراح ها از خارج کردن اینگونه ایمپلنت ها امتناع می کنند، زیرا خطر آسیب رسیدن به بافت و عصب در این حالت زیاد است.

مشکل دیگر استفاده از ایمپلنت های سخت در این است که این ایمپلنت ها نمی توانند با ساختار زیرین خود منطبق شوند و به همین خاطر ممکن است بیمار با یک لبه یا برآمدگی هنگام استفاده از آنها مواجه شود. با در نظر گرفتن این مسائل، استفاده از این ایمپلنت ها فقط در زمانی بدون مشکل است که ایمپلنت برای همیشه استفاده شود و نیازی به برداشتن آن وجود نداشته باشد. در واقعیت، بسیاری از مواد مختلف وجود دارند که می توان از آنها برای ایمپلنت استفاده کرد.

ماندگاری ایمپلنت های استفاده شده در پروتز زیبایی گونه

این سوال بطور مکرر توسط بیماران پرسیده می شود. پاسخ این سوال می تواند دهه ها یا حتی برای تمام عمر باشد. با توجه به اینکه ایمپلنت بر روی ساختار استخوانی عمیق زیر پوست قرار می گیرد و از طریق یک پیچ مخصوص کوچک در جای خود تثبیت می شود، امکان حرکت و جابجایی آن وجود ندارد. بر خلاف ژل های تزریقی، انتقال چربی و عمل جراحی پیوند، ایمپلنت های گونه یک بخش دائم از استخوان های صورت خواهند بود. به خاطر داشته باشید که هر چند نتایج این عمل بطور گسترده با دوام است، با این وجود امکان برداشتن ساده پروتز گونه با بی هوشی موضعی در هر زمان وجود دارد.

چگونه می توان از اندازه مناسب ایمپلنت (سایز پروتز گونه) برای خود آگاه شد؟

این موضوع یک مسئله مربوط به کاربرد ایمپلنت های صورت است و بطور عمده بستگی به تجربه پزشک متخصص دارد. در این حالت جراح متخصص می تواند زمان کافی را به بیمار اختصاص داده و به وی کمک کند سایزپروتز گونه مناسب خود را انتخاب کند. در کنار گوش کردن به خواسته های بیمار و ارزیابی نیازهای وی، می توان از آزمایش ایمپلنت بر روی صورت بیمار با استفاده از روش های خاص بهره گرفت که به این ترتیب می توان مناسب ترین ایمپلنت را از نظر اندازه و ظاهر برای هر بیمار انتخاب کرد.

عمل پروتز گونه چیست؟

نحوه پروتز گونه ها به این صورت می باشد که جراح متخصص می تواند این ایمپلنت ها را تحت بی حسی موضعی در مطب یا بیمارستان انجام دهد. این عمل جراحی در حالت سرپایی بطور تقریبی به یک ساعت زمان نیاز دارد.

بی حسی موضعی و مواد مربوط به آن به این دلیل استفاده می شود که بیمار در حالت بسیار راحت یا حتی حالت خواب قرار داشته باشد. در این حالت مواد بی حسی تزریق شده می تواند ناحیه ای را که قرار است روی آن کار شود بی حس کند. در ادامه یک شکاف کوچک داخل لبه بالای گونه یعنی دقیقاً نقطه ای که ایمپلنت در آن قرار است وارد شود، ایجاد می شود. برای وارد کردن ایمپلنت، از بخیه برای محکم کردن ایمپلنت به پوست و یک تکیه گاه استفاده می شود. انجام این کار می تواند از جابجایی بعدی پروتز پس از استفاده جلوگیری کند و با ایجاد فشار اضافی به ایمپلنت ورم های احتمالی بعد عمل را حداقل نماید. از بخیه های حل شونده می توان در داخل دهان استفاده کرد، اما این بخیه ها به قدری در بالای دهان قرار می گیرند که حتی زبان بیمار نیز نمی تواند بخیه ها را احساس کند.

به دنبال عمل جراحی، یک پوشش پارچه ای تنگ شبیه ماسک برای پوشاندن صورت بیمار مورد استفاده قرار می گیرد. این پوشش کمک می کند ورم های ایجاد شده پس از عمل جراحی حداقل شوند و ایمپلنت در محل صحیح خود در سطح استخوان باقی بماند و در بافت نرم صورت شناور نباشد.

مراقبت های بعد از عمل جراحی

پس از برداشتن تکیه گاه و بخیه های استفاده شده بر روی گونه، سطح مراقبت های پس از عمل جراحی حداقل می شوند. در این زمان بهتر است از دهان شویه با آب نمک برای تمیز نگه داشتن بخیه ها استفاده شود. به هر حال این بخیه ها به زودی حل می شوند. عمل جراحی پروتز گونه نتایج فوری برای بیمار به همراه دارد، اما برای فروکش کردن کامل ورم و کبودی ایجاد شده به مقداری زمان نیاز است.

ریکاوری (پروتز گونه قبل و بعد از عمل)

پوشش پارچه ای تنگ روی صورت، تکیه گاه و بخیه ها باید برای دو تا سه روز در محل خود قرار داشته باشند. پس از این دوره می توان تکیه گاه و بخیه ها را خارج کرد. برخی افراد به پوشیدن پوشش پارچه ای تا پایان هفته، فقط موقع شب ادامه می دهند. معمولاً در این مرحله ظاهر صورت شما تا حدودی بهبود پیدا کرده است، اما شما ممکن است دچار مقداری ورم بوده و گونه های فربه داشته باشید. در این دوره ممکن است بیمار نیاز به استفاده از مسکن ها (با وجودی که در اکثر مواقع نیازی به استفاده آنها نیست) و آنتی بیوتیک ها داشته باشید و باید دوره مصرف آنها را در صورت استفاده کامل کنید. بعد از عمل پروتز گونه مقدار کبودی در سطح حداقل قرار دارد و برای حل این مشکل لازم است که شما فقط کمی منتظر بمانید. ظاهر صورت اکثر افراد معمولاً پس از یک هفته بهبود چشمگیر پیدا می کند و پس از دو هفته نباید کسی متوجه شود که شما عمل خاصی روی صورت خود انجام داده اید.

در این حالت ممکن است بیمار با ناراحتی های قابل تحمل در اولین شب پس از عمل جراحی پروتز گونه ها مواجه شود که برای کنترل آن می توان از قرص های مسکن تجویز شده توسط پزشک استفاده کرد. بیماران به ندرت در این زمان وجود درد شدید را گزارش کرده اند و تمام مشکلات احتمالی به سادگی با مصرف داروهای مناسب مدیریت می شود.

طول دوره ریکاوری چقدر است؟

دوره ریکاوری برای ایمپلنت های گونه برای افراد مختلف متفاوت است، اما بطور معمول پس از هفت روز اکثر بیماران می توانند به فعالیت عادی خود باز گردند. برخی بیماران نیز پس از ۳ تا ۴ روز می توانند به سر کار خود باز گردند. دوره ریکاوری بستگی به مقدار ورم ایجاد شده برای بیمار دارد، زیرا برخی بیماران با ورم بیشتر و برخی دیگر با ورم کمتر در این رابطه روبرو می شوند. علاوه بر این، توانایی خندیدن و اخم کردن بیمار تا حدودی برای یک هفته تا ۱۰ روز اول پس از عمل جراحی متفاوت خواهد بود. به هر حال بطور میانگین اکثر بیماران نیاز به مرخصی گرفتن از محل کار خود برای مدت یک هفته دارند.

آیا امکان حرکت ایمپلنت ها در محل خود وجود دارد؟

جراح موقعیت ایمپلنت را با استفاده از یک پیچ مخصوص بسیار کوچک در محل خود تثبیت می کند. به بیان دیگر، پزشک فلز وارد شده به گونه را در محل خود رها نمی کند. عدم موفقیت در انجام این کار می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در نتایج ایمپلنت، ایجاد عفونت و از دست دادن استخوان موجود در زیر ایمپلنت شود. با تثبیت کردن ایمپلنت در محل مناسب آن، احتمال ایجاد این مشکلات که مربوط به قابلیت حرکت ایمپلنت در محل خود هستند، حذف می شود.

خطرات پروتز گونه (عوارض پروتز گونه)

شستشو با شامپوی بدن ضد عفونی کننده و دهان شویه با مایع ضد عفونی کننده می توانند از ایجاد عفونت جلوگیری کند و به همراه آن باید از آنتی بیوتیک ها برای مدت پنج روز استفاده شود. تکیه گاه استفاده شده در این عمل جراحی از حرکت ایمپلنت جلوگیری می کند. یکی از معایب پروتز گونه این است که در برخی مواقع ممکن است موقعیت ایمپلنت تا حدودی تغییر کرده و از حالت توازن خارج شود. در این صورت نیاز به عمل جراحی ترمیمی در یک طرف صورت وجود دارد.

منبع : pezeshketo