دروغ های او عمدی نیست، علت دارد!

دروغ گفتن کودکان علت های مختلفی می تواند داشته باشد. موقعیت هایی کودکان را در وضعیتی قرار می دهد که آنها ناخواسته دروغ می گویند. حالا که فرزندمان دروغ می گوید باید با او چه طور رفتار کنیم تا هم تربیت شده و هم به رویش نیاوریم که دروغگوست؟

۱/ ارزش حقیقت 

به او بگویید حقیقت را در یک جمله برای شما تعریف کند. در ادامه تعریف او، درباره ویژگی یک رفتار درست، اطلاع رسانی به موقع و درست، گفتن حقیقت ماجرا و … صحبت کنید. برای مثال بگویید اگر من یا پدرت به تو قولی بدهیم و بدون دلیل منطقی برای انجام ندادن کاری که به تو قول داده بودیم، حرف هایی بزنیم، تو می پذیری؟ ما را دروغگو تصور نمی کنی؟ در این شرایط باز هم به حرف ما اطمینان داری؟

۲/ احساس او را درک کنید

والدین به راحتی می توانند از خلال صحبت های فرزندشان به حس او درباره مسایل، افراد، موقعیت ها، شرایط روانی، خواسته ها، آرزوها، ناکامی ها و … فرزندتان درباره موضوعی دروغ می گوید، به جای آنکه به فکر تنبیه او باشید از لابه لای حرف های او به دنبال کشف حقیقت باشید. برای مثال اگر از مادر یا پدر یکی از همکلاسی هایش یک فرشته ساخته، متوجه شوید که مادر یا پدر ایده آل برای او چه شکلی است؟ اگر از یکی از اقوام یا اولیاء مدرسه هیولای بی شاخ و دمی ساخته است، بدانید که نسبت به او حس ناخوشایندی دارد.

۳/ خودش را دوست ندارد

همه ما با دیگران بیش از خودمان روراست هستیم! برای آنکه به طور ناخودآگاه از بررسی و آگاهی کمبودهایمان هراس داریم. خودمان را دوست نداریم چون به کمبود هایمان آگاهیم. گاهی بچه ها نیز ناخوداگاه دچار این حالت می شوند. بنابراین درباره مهارت هایشان اغراق می کنند. برای مثال اگر خوب نقاشی نمی کنند درباره مهارتشان و اینکه آموزگار از آنها تعریف کرده است، دادسخن می دهند. روی رفتارهای او دقیق شوید و ببینید کجا و به چه شکلی بیش از اندازه از خود و مهارت هایش تعریف می کند. آن نقاط می توانند نقاط ضعف او باشند.

۴/ مچش را نگیرید

اشتباه ترین رفتار ممکن، مچ گیری بچه هاست. اگر می خواهید فرزندتان به همین روند ادامه دهد، مستقیم به چشم های اون نگاه کنید و بگویید که چرا دروغ می گوید؟ به این ترتیب او از این مساله غمگین شده و به کارش ادامه خواهد داد. بنابراین حواستان به رفتاری که در مقابل او دارید، باشد.

۵/ با رفتار یاد بدهید

یکی از روانشناسان کودک به نام «روبرت فالگوم» می گوید: « نگران این نباشید که فرزند شما به حرف هایتان گوش نمی دهد، نگران شوید وقتی رفتار شما دقیق شده و حرفی نمی زند. او در این زمان از کارهای شما الگو برداری می کند.» برای اینکه دروغگویی را از رفتار فرزندتان بیرون کنید، درست رفتار کنید. اگر به او می گویید امروز کاری برایش انجام می دهید، حتما آن را عملی کنید. در غیر اینصورت برای او دقیقا توضیح دهید.

۶/ از شش سالگی یاد بدهید

سن ورود به پیش دبستانی سن برقراری ارتباط با اجتماع دور از محیط خانواده است. از این زمان والدین می توانند دقیقا مفاهیم را برای کودک توضیح داده و خوب و بد را به آنها یاد بدهند. برای آنکه فرزندتان زشتی دروغ و خوبی راستی را یاد بگیرد دقیقا برای او با مثال توضیح بدهید که دروغ گفتن چه عواقبی را به دنبال دارد. به او یاد بدهید که همیشه راست گفتن، بهترین انتخاب است.

۷/ اطمینان و عمل

اگر کودک از واکنش والدین در قبال هر کاری که انجام می دهد، نترسد، دروغگو نخواهد شد. بنابراین به او اطمینان بدهید که همیشه و در همه حال و در هر شرایطی برای رفع مشکلی که پیش آمده به او کمک خواهید کرد. بنابراین او به شما اطمینان کرده و حقیقت ماجرا را خواهد گفت. والدین اولین و آخرین پناهگاه برای کودکان در هر سنی هستند.

۸/ خیال پردازی سن دارد

تا قبل از ورود به مدرسه و کمی بعد از آن خیال پردازی یکی از نشانه های خلاقیت های کودکان بوده و کودکانی که خیال پرداز هستند، ضریب هوشی بالاتری نسبت به همسالانشان دارند. اما هرچه کودک به سمت بزرگسالی پیش می رود باید این مرز تفکیک شده و فانتزی ها از حقیقت جدا شوند. برای این منظور می توانیم همراه فرزندانمان به مشاور مراجعه کنیم و یا به تنهایی مراجعه کرده و شرایط را توضیح دهیم. به این ترتیب می توانیم با کمک روانپزشک هم خلاقیت کودک را که نماد آن خیال بافی است، خدشه دار نکنیم و هم اینکه اگر دروغ می گوید با کمک متخصص این مشکل را برطرف کنیم.